Joel en oud en nieuw in Uganda
Door: Wilma
Blijf op de hoogte en volg Wilma
01 Januari 2015 | Oeganda, Mukono
Joel en oud en nieuw in Uganda
Zoals jullie in het vorige verslag al lazen ging het dus echt niet goed met Joel. Maandag gebeld met een ziekenhuis en dinsdagochtend zou hij dan om 6.30 uur vertrekken en maar hopen dat hij dan ook direct geopereerd kon worden.
Echter s’nachts is hij in alle rust overleden. Volgende berichtje is via de gebedsbrief verstuurd.
Afgelopen nacht rond twee uur is onze Joel heengegaan.
Hij is verlost uit zijn lijden.
Het is heel vreemd, aan een kant ben je dankbaar dat het lijden over is.
En je bent ook dankbaar dat je voor hem hebt mogen zorgen, hoe moeilijk
dat ook was.
Toch is het ook pijnlijk om hem te missen.”
Na een telefoontje van Pita om 6 uur die ochtend viel slapen niet meer mee en ben dan ook nadat Patrick zijn medicijnen had gehad daarheen gegaan.
Hier worden de overledenen in dien mogelijk nog dezelfde dag begraven, in de tuin is een afgezet stuk waar ze hier de begraafplaats hebben en men was al druk bezig om een graf te graven.
Maar eerst moest Joel nog naar het politiebureau waar hij 3 weken eerder was opgehaald en naar het ziekenhuis voor de officiële papieren en moest zijn hele dossier mee. Tijd om te rouwen heb je dus bijna niet want ze kennen hier geen begrafenisondernemer die alles regelt maar moet zelf overal aan denken en ondertussen gaat alles in het huis gewoon verder en vragen de kinderen of er morgen oliebollen gebakken worden!!! De band gaat reepteren en en de pastor gebeld.
Na een paar uur echter belde uncle Sam die dit samen met aunty Sarah regelt op om te zeggen dat de politie ondertussen familie gevonden is. Dit verandert de boel dus weer want nadat alles in orde was hoorde men ook dat hij in Kampala door de familie zou worden begraven.
Om dezelfde tijd hebben we hier op Noah’s Ark een herdenkingsdienst gehad waarbij iedereen aanwezig was van groot naar klein. Er werd gezongen en gebeden volgens Ugandees gebruik en een korte bijbellezing met uitleg van de pastor en van Piet. Het was goed om hierbij te zijn en ook een mooie afsluiting van zijn tijd hier bij ons. Was heftig maar ben toch ook heel blij dat ik voor korte tijd mee voor hem kon en mocht zoregn.
En ja toen was het toch gewoon de andere dag oudjaar en ging alles hier weer gewoon verder. Er zijn iets meer dan 2600 oliebollen ed gebakken en vooral Pita is hiermee de hele dag druk geweest. S’morgens hebben er een aantal mannen geholpen in de keuken ( waaronder ook Gilbert ) om het beslag te roeren in hele grote pannen en om 12.00 zijn ze begonnen met bakken tot 19.15 uur toen konden we met zijn alle gaan eten. Daarna een lampionoptocht door de tuin en in de tuin bij P&P sávonds nog leuke filmpjes gekeken en om 12.00 uur het knallen van wel zeker 1000 ballonnen.
Vandaag Nieuwjaars dag een ochtend dienst als lunch weer oliebollen. Daarna de officiële opening van de nieuwe jongend family unit ( was gepland op dinsdag ). Was erg leuk om te zien hoe blij iedereen dan is en vooral die glunderende koppies van de jongens die er zijn gaan wonen.
Patrick slaapt sinds 2 nachten nu op de babyafdeling van het huis en is overdag nog bij Pita. Vanavond overdracht van de medicijnen en morgen de oefeningen ed. Het loslaten is dus begonnen net zoals het afscheid nemen steeds meer vorm gaat krijgen. Kijk er naar uit om iedereen maar vooral de kinderen met aanhang en kleinkinderen te zien maar afscheid nemen is niet mijn sterkste kant dus dat zal nog niet mee vallen.
We hebben nog 4,5 dag om er hier van te genieten.
Tot gauw en groetjes Wilma en Gilbert
Zoals jullie in het vorige verslag al lazen ging het dus echt niet goed met Joel. Maandag gebeld met een ziekenhuis en dinsdagochtend zou hij dan om 6.30 uur vertrekken en maar hopen dat hij dan ook direct geopereerd kon worden.
Echter s’nachts is hij in alle rust overleden. Volgende berichtje is via de gebedsbrief verstuurd.
Afgelopen nacht rond twee uur is onze Joel heengegaan.
Hij is verlost uit zijn lijden.
Het is heel vreemd, aan een kant ben je dankbaar dat het lijden over is.
En je bent ook dankbaar dat je voor hem hebt mogen zorgen, hoe moeilijk
dat ook was.
Toch is het ook pijnlijk om hem te missen.”
Na een telefoontje van Pita om 6 uur die ochtend viel slapen niet meer mee en ben dan ook nadat Patrick zijn medicijnen had gehad daarheen gegaan.
Hier worden de overledenen in dien mogelijk nog dezelfde dag begraven, in de tuin is een afgezet stuk waar ze hier de begraafplaats hebben en men was al druk bezig om een graf te graven.
Maar eerst moest Joel nog naar het politiebureau waar hij 3 weken eerder was opgehaald en naar het ziekenhuis voor de officiële papieren en moest zijn hele dossier mee. Tijd om te rouwen heb je dus bijna niet want ze kennen hier geen begrafenisondernemer die alles regelt maar moet zelf overal aan denken en ondertussen gaat alles in het huis gewoon verder en vragen de kinderen of er morgen oliebollen gebakken worden!!! De band gaat reepteren en en de pastor gebeld.
Na een paar uur echter belde uncle Sam die dit samen met aunty Sarah regelt op om te zeggen dat de politie ondertussen familie gevonden is. Dit verandert de boel dus weer want nadat alles in orde was hoorde men ook dat hij in Kampala door de familie zou worden begraven.
Om dezelfde tijd hebben we hier op Noah’s Ark een herdenkingsdienst gehad waarbij iedereen aanwezig was van groot naar klein. Er werd gezongen en gebeden volgens Ugandees gebruik en een korte bijbellezing met uitleg van de pastor en van Piet. Het was goed om hierbij te zijn en ook een mooie afsluiting van zijn tijd hier bij ons. Was heftig maar ben toch ook heel blij dat ik voor korte tijd mee voor hem kon en mocht zoregn.
En ja toen was het toch gewoon de andere dag oudjaar en ging alles hier weer gewoon verder. Er zijn iets meer dan 2600 oliebollen ed gebakken en vooral Pita is hiermee de hele dag druk geweest. S’morgens hebben er een aantal mannen geholpen in de keuken ( waaronder ook Gilbert ) om het beslag te roeren in hele grote pannen en om 12.00 zijn ze begonnen met bakken tot 19.15 uur toen konden we met zijn alle gaan eten. Daarna een lampionoptocht door de tuin en in de tuin bij P&P sávonds nog leuke filmpjes gekeken en om 12.00 uur het knallen van wel zeker 1000 ballonnen.
Vandaag Nieuwjaars dag een ochtend dienst als lunch weer oliebollen. Daarna de officiële opening van de nieuwe jongend family unit ( was gepland op dinsdag ). Was erg leuk om te zien hoe blij iedereen dan is en vooral die glunderende koppies van de jongens die er zijn gaan wonen.
Patrick slaapt sinds 2 nachten nu op de babyafdeling van het huis en is overdag nog bij Pita. Vanavond overdracht van de medicijnen en morgen de oefeningen ed. Het loslaten is dus begonnen net zoals het afscheid nemen steeds meer vorm gaat krijgen. Kijk er naar uit om iedereen maar vooral de kinderen met aanhang en kleinkinderen te zien maar afscheid nemen is niet mijn sterkste kant dus dat zal nog niet mee vallen.
We hebben nog 4,5 dag om er hier van te genieten.
Tot gauw en groetjes Wilma en Gilbert
-
01 Januari 2015 - 14:57
Corrie Warnar:
weer een indrukwekkend verslag Wilma.
Sterkte met het afscheid nemen en tot ziens!
Happy New Year.
Corrie Warnar
-
01 Januari 2015 - 18:30
Jozien Helmink:
Zal vast moeilijk zijn Wilma om te vertrekken, alles daar weer achterlaten. Wat jullie daar weer gedaan hebben wordt erg gewaardeerd, en thuis zal jij vast verder gaan met zorgen voor Uganda wat jou zo aan je hart gaat. Maar hier wordt je ook gemist, en gaan wij er weer een leuke tijd van maken samen met de kids.
Goede reis en tot gauw Jozien -
01 Januari 2015 - 19:58
Corrie Van Dijke:
gelukkig en vooral een gezond 2015 voor iedereen. Weer een heftig verhaal. Wij wensen jullie goede reis terug naar Nederland en spoedig tot ziens.
Gr Corrie en Rien -
01 Januari 2015 - 20:12
Kim:
Jeetje Wilma, heftig verhaal.... En wat wordt je dan heen en weer geslingerd in situatie en emotie.
Succes met de laatste dagen, en het afscheid nemen. En.... Ik zou bijna vergeten jullie natuurlijk ook een gelukkig, gezond en mooi 2015 te wensen!
We zien je graag snel weer in Roosendaal! Goede reis!
Kim -
01 Januari 2015 - 20:55
Hanneke Van Es:
Voor allen de beste wensen en een goede gezondheid toegewenst.
Sterkte met het afscheid nemen en goede terugreis toegewenst.
lieve groetjes Hanneke -
01 Januari 2015 - 21:06
Jantje:
Lieve Wilma en Gilbert,
Dat is een heftig verhaal van Joel, dat hij niet mocht, kon blijven leven.
Alles gaat dan ook gewoon door, dus kan me voorstellen dat je enorm moet schakelen, ook wat je emoties betreft. De andere kinderen hebben zorg nodig, er moet afscheid genomen worden van Joel en dan moeten er ook nog oliebollen gebakken worden en nieuwjaar gevierd, je vraagt je dan ook af hoe doe je het, maar gewoon of ongewoon ga je door ..
Lijkt me ook lastig om daar alles weer achter je te laten in Uganda, loslaten is het moeilijkste wat er is!
Toch wens ik jullie nog hele goede dagen toe en een voorspoedige terugreis naar Nederland.
Denk dat jullie kinderen en kleinkinderen, familie ook uitzien naar jullie thuiskomst!
Heel veel liefs en ik hoop dat wel elkaar gauw weer mogen spreken.
Hartelijke groet,
Jantje
-
01 Januari 2015 - 21:34
Carin De Korte:
Lieve Wilma en Gilbert,
Gelukkig Nieuwjaar.
Een heftig verhaal over baby Joel. En toch gaat het leven ook weer gewoon door.
Heel veel sterkte de laatste dagen.
Wachten thuis op jullie, goeie reis. En doe iedereen de hartelijke groetjes van ons.
Lieve groeten Ben en Carin -
02 Januari 2015 - 07:50
Teun En Elly :
Wat heftig allemaal en wat een indrukken. De tijd in Noach's ark zit er weer bijna op. Het zal een omschakeling zijn in ons koude landje. Maar ook hier zullen jullie weer nodig zijn.
Wij wensen jullie een goede reis terug.
Een Voorspoedig en Gezegend 2015 gewenst.
Lieve Groetjes van,
Teun en Elly. -
02 Januari 2015 - 09:19
Coen:
Hee Wilma en Gilbert,
Wat een bijna onwerkelijk verhaal! sterke toegewenst.
Toch wensen wij jullie nog een goede tijd toe in Uganda en een gelukkig nieuwjaar.
tot snel, en de groetjes aan Nelima.
Coen en Christel -
02 Januari 2015 - 09:58
Jenny Van De Velde:
Wilma en Gilbert,
Wat jullie daar al niet meemaken, onvoorstelbaar en dan de andere dag weer overgaan met de gewone dingen. Jullie moeten gauw afscheid nemen van je vrienden en kinderen, dat zal niet makkelijk zijn. Ik wens jullie een goede en behouiden terug reis. Ook voor het nieuwe jaar veel geluk. Groeten Jenny -
02 Januari 2015 - 11:13
Bas Slaats:
Mooi verslag. Toch een heftig verhaal van Joel.
Nog heel veel succes de laatste paar dagen en alvast een behouden terugreis.
En niet te vergeten een gelukkig 2015!
Gr Bas
-
02 Januari 2015 - 11:55
Marian Van Bavel:
Voor jullie beide, de beste wensen.
Heel veel sterkte bij het afscheid nemen, daarna een hele goede reis.
Daarna Wilma hoop ik je weer snel te zien.
Groet, Marian van Bavel. -
02 Januari 2015 - 23:15
Ad En Jannie:
Lieve luitjes,het zit er bijna op.Veel sterkte met t, afscheid nemen va al die lieve mensen daar. Zal meer dan lastig zijn.Maar kom weer veilig terug om jullie bijzondere ervaringen te delen met ons en vele anderen. Tot snel. dikkekus van ons. -
05 Januari 2015 - 17:32
Petronella:
Ik denk dat ik te laat ben en hebben jullie al afscheid genomen
Goed reis als jullie dit nog lezen
EN weer WELKOM thuis in NL
groetjes, Vincent en Petro -
07 Januari 2015 - 15:05
Hanny Van Der Zee:
Lieve allemaal, jullie hebben weer heel wat achter de rug. Sterkte met het loslaten , goede reis terug en voor 2015 al het goede gewenst.
wij hebben gezongen ; Ga met God en Hij zal met je zijn.
Lieve groet, Hanny. -
08 Januari 2015 - 11:08
Marion Laane:
Hoi hoi,
Met gemengde gevoelens heb ik jullie verslagen zitten lezen. Wat een mooie, emotionele reis is dit geweest.
Fijn, dat je deze met velen kan gaan delen.
Bedankt, dat we er door jullie verhalen een beetje bij konden zijn.
Tot snel en mijn beste wensen.
Groetjes, Marion
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
