een bijzondere verjaardag en op bezoek in de villa
Door: Wilma Welten
Blijf op de hoogte en volg Wilma
08 Juni 2016 | Oeganda, Mukono
Een bijzondere verjaardag en bezoek aan de village
In de vorige blog stonden een aantal puntje omdat ik niet wist hoe de opa’s en oma’s hier genoemd worden. Maar dat zijn de djadja’s of granny’s.
En ik ben dan ook een keer gaan kijken en heb wat foto’s mogen maken.
In groepjes van 5 kinderen gaan ze samen met een uncle of aunti naar een ouderen in de village. Nemen vlees en groenten mee vanuit hier en gaan dan samen met hun aan het snijden en koken. Op de manier zoals ook zei dat doen. Op een klein houtskool kacheltje. Ook moeten ze het water gaan halen en samen de groente schoonmaken en wassen. Ondertussen wordt er volop gelachen en gepraat en dat alles in het Ugandees. En daarna samen eten en de boel weer schoonmaken en afwassen zoals dat daar gebeurd.
Vond het heel mooi om te zien hoe ook de kinderen van hier toch leren hoe het er buiten de poort aan toe gaat en hoe gemakkelijk ze dan ook met elkaar omgaan. Deed me wel wat en ook in het kader van hun toekomst toch wel belangrijk om te zien en beleven hoe het echte leven is hier.
Ook nog op bezoek geweest bij een aantal sponsorkinderen van school. Hun de cadeautjes gebracht die de sponsors hadden meegegeven en voor de ouders, oma’s of tante ( al naar gelang wie voor het kind zorgt) zeep zout en suiker er bij gedaan.
Dan zie je dus ook al hier verschil. Zijn in hutjes geweest van golfplaten van 2 bij 3 zonder raam of deur, met alleen maar een matje op de grond. Maar ook wel in stenen huisjes met een stoel of krukje waar wij dan ook op mochten zitten. Maar allemaal waren ze even blij en dankbaar met de gekregen spulletjes. Weet nu gelijk weer waarom het zo belangrijk is dat deze kinderen een kans krijgen om naar school te gaan ook al moeten ze er vaak meer als een uur naar voor lopen. De kinderen die nl hier al op school zijn stromen ook door naar de secondaire school en leren daar een vak. En zijn zij degene die strakjes aan het werk kunnen en zo de familie kunnen helpen.
En toen was ik jarig. Samen met aunti Rachel degene die voor mij zorgde toen ik een infuus had en dat zo goed deed dat ik niet naar de kliniek hoefde ( want dat wil je echt niet als je hier bent). Zij kwam dan ook s ’morgens al op tijd en we hebben samen gezongen en gegeten en gelukkig had ik nog wat mooie cadeautjes voor haar hier.
Om 11.00 uur kwamen de kinderen van P&P mij halen en werd ik door iedereen onderweg gefeliciteerd. Koffie met een prachtige hartvormige cake. En werd er voor me gezongen.
Hier geef je een party in de avond. Er wordt dan gezongen, gebeden en je leeftijd geraden.
Dan cake met juice of koffie en dan de cadeautjes en na 1,5 uur is het feest weer afgelopen.
Wij zijn die middag om 4.00 uur met de hele family unit in de bus gestapt en zijn in Kampala bij KFC friet en kip gaan eten met een ijsje na.
Was gezellig en echt een feestje want dit gebeurd hier natuurlijk maar zelden.
Miste wel mijn gezin, familie en vrienden maar heb er erg ook van genoten, was bijzonder.
Nog een weekje aan het werken en genieten en dan weer terug naar huis, waar k toch ook weer naar uitkijk.
Lieve groet Wilma
In de vorige blog stonden een aantal puntje omdat ik niet wist hoe de opa’s en oma’s hier genoemd worden. Maar dat zijn de djadja’s of granny’s.
En ik ben dan ook een keer gaan kijken en heb wat foto’s mogen maken.
In groepjes van 5 kinderen gaan ze samen met een uncle of aunti naar een ouderen in de village. Nemen vlees en groenten mee vanuit hier en gaan dan samen met hun aan het snijden en koken. Op de manier zoals ook zei dat doen. Op een klein houtskool kacheltje. Ook moeten ze het water gaan halen en samen de groente schoonmaken en wassen. Ondertussen wordt er volop gelachen en gepraat en dat alles in het Ugandees. En daarna samen eten en de boel weer schoonmaken en afwassen zoals dat daar gebeurd.
Vond het heel mooi om te zien hoe ook de kinderen van hier toch leren hoe het er buiten de poort aan toe gaat en hoe gemakkelijk ze dan ook met elkaar omgaan. Deed me wel wat en ook in het kader van hun toekomst toch wel belangrijk om te zien en beleven hoe het echte leven is hier.
Ook nog op bezoek geweest bij een aantal sponsorkinderen van school. Hun de cadeautjes gebracht die de sponsors hadden meegegeven en voor de ouders, oma’s of tante ( al naar gelang wie voor het kind zorgt) zeep zout en suiker er bij gedaan.
Dan zie je dus ook al hier verschil. Zijn in hutjes geweest van golfplaten van 2 bij 3 zonder raam of deur, met alleen maar een matje op de grond. Maar ook wel in stenen huisjes met een stoel of krukje waar wij dan ook op mochten zitten. Maar allemaal waren ze even blij en dankbaar met de gekregen spulletjes. Weet nu gelijk weer waarom het zo belangrijk is dat deze kinderen een kans krijgen om naar school te gaan ook al moeten ze er vaak meer als een uur naar voor lopen. De kinderen die nl hier al op school zijn stromen ook door naar de secondaire school en leren daar een vak. En zijn zij degene die strakjes aan het werk kunnen en zo de familie kunnen helpen.
En toen was ik jarig. Samen met aunti Rachel degene die voor mij zorgde toen ik een infuus had en dat zo goed deed dat ik niet naar de kliniek hoefde ( want dat wil je echt niet als je hier bent). Zij kwam dan ook s ’morgens al op tijd en we hebben samen gezongen en gegeten en gelukkig had ik nog wat mooie cadeautjes voor haar hier.
Om 11.00 uur kwamen de kinderen van P&P mij halen en werd ik door iedereen onderweg gefeliciteerd. Koffie met een prachtige hartvormige cake. En werd er voor me gezongen.
Hier geef je een party in de avond. Er wordt dan gezongen, gebeden en je leeftijd geraden.
Dan cake met juice of koffie en dan de cadeautjes en na 1,5 uur is het feest weer afgelopen.
Wij zijn die middag om 4.00 uur met de hele family unit in de bus gestapt en zijn in Kampala bij KFC friet en kip gaan eten met een ijsje na.
Was gezellig en echt een feestje want dit gebeurd hier natuurlijk maar zelden.
Miste wel mijn gezin, familie en vrienden maar heb er erg ook van genoten, was bijzonder.
Nog een weekje aan het werken en genieten en dan weer terug naar huis, waar k toch ook weer naar uitkijk.
Lieve groet Wilma
-
08 Juni 2016 - 18:16
Hanneke :
Wat bijzonder om dit allemaal mee te mogen maken, eigenlijk moet ik beginnen met je Hartelijk te feliciteren, dus bij deze Wilma.
Geniet nog even van je laatste weekje en binnenkort mag je het allemaal persoonlijk komen vertellen.
Lieve groetjes Hanneke -
08 Juni 2016 - 18:35
Marian Van Bavel :
Wat weer een prachtig verhaal om te lezen wilma .
Heel bijzonder allemaal.
Fijn dat je er toch ook weer naar uit kijkt om terug naar Nederland te komen. Ik kan je zeggen wij kijken ook uit naar jou terug keer. We hebben het echt met regelmaat over jou.
Geniet nog van je laatste week en daarna zien we elkaar snel.
Liefs van Marian. -
08 Juni 2016 - 22:27
Géke:
Lieve Wilma,
Goed om te lezen dat je weer helemaal in de running bent! We hadden je pechverhaal al van Gilbert gehoord en dat was natuurlijk best even schrikken, vooral voor jou, je koffer al aan het pakken. Dat wil je natuurlijk echt helemaal niet!
Voor jou gaat het snel en hier al niet langzamer, alle 'eind van het schooljaar zaken' komen zo zachtjesaan weer in beeld!
Super dat je bij gezinnen thuis bent geweest, dat is toch weer heel wat anders dan binnen de muren van Noah's Ark, denk ik. Mooi om te weten dat de kinderen die bij jullie onderwijs krijgen later betere kansen krijgen dan hun ouders ooit gehad hebben! Hopen dat P&P en alle andere mensen die zich inzetten nog heel lang met dit mooie, maar ook best heftige werk, door mogen en kunnen gaan!
Wilma, geniet er nog een poosje heel erg van en dan horen of zien we elkaar wel weer.
Lieve groetjes, Anne & Géke -
09 Juni 2016 - 18:20
Petronella:
Wat bijzonder om zo je verjaardag te vieren daar, PROFICIAT!
Kus, Petro -
12 Juni 2016 - 17:01
Corrie:
Hoi Wilma blij om te horen dat het weer beter met je gaat. We kijken naar je uit wanneer je terug bent in Nederland. Je foto's van Bosco zijn leuk. Bedankt tot gauw
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
