Alweer over de helft, de tijd vliegt hier!
Door: Rob
Blijf op de hoogte en volg Wilma
24 November 2014 | Oeganda, Mukono
Waar ik vorige keer ben geëindigd ga ik nu verder. Donderdagavond de Oegandese avond. We beginnen met een presentatie over het land, de bevolking en de cultuur. leuk om bepaalde zaken te herkennen die ons zelf al waren opgevallen of die we hebben meegemaakt. Meest treffende voorbeeld was dat een Oegandees een vraag altijd met een vraag beantwoord. Daarna verder met een stukje muziek en dans door de kinderen van Noah’s Ark. Vervolgens het hoogtepunt van de avond een buffet vol lokale delicatessen, waar de gefrituurde sprinkhaan natuurlijk niet bij mag ontbreken. We hebben het zelf geprobeerd, en eerlijk gezegd smaakte het nog best goed.
Vrijdagmiddag mochten we op Outreach. Dit wil zeggen dat er een dokter, verpleegkundige en een laborant de dorpen ingaan voor medische ondersteuning, vragen en voorlichting. De komst is in de dagen voorafgaand al aangekondigd bij de lokale bevolking. De locatie waar dit gebeurt is bijzonder te noemen, op een open plek voor een huis. Er is een plek voor de kinderen, een plek voor voorlichting en er worden plekken gecreëerd waar mensen in privacy op spreekuur kunnen komen. De kinderen worden gewogen, en krijgen vitamine en ontwormtabletten. Voor de volwassenen is er een voorlichting en zoals gezegd een spreekuur. Verder worden er veel bloedtesten gedaan om mensen te testen op H.I.V. Wanneer iemand positief test, wordt deze doorverwezen naar de juiste instanties. De hele middag komen er volwassenen en vooral veel kinderen langs, 107 kinderen, en 43 volwassenen laten zich testen. Wederom maakt de armoede grote indruk op me. Kinderen met enkel en alleen shirtje aan vormen geen uitzondering. Wat ons verder opvalt is dat de mensen geen emotie tonen. Niet wanneer je positief test maar ook niet wanneer je negatief test. Overigens goed om te zien dat de zorg voor mensen zich niet alleen richt op mensen en kinderen binnen compound, maar ook daarbuiten. Men probeert wekelijks op deze manier de dorpen in te gaan, ook worden scholen bezocht om vaccinaties te geven en vitamine uit te delen.
Mark is nog steeds druk doende met zijn project de kast. Doordat de krachtstroom nog niet werkt is het nog steeds voornamelijk handwerk. Het plezier is er echter niet minder om. Zoals ik al vertelde kan hij inmiddels Oegandees zagen, dit houdt in dat je van je afzaagt met de zaag recht naar beneden wijzend. Gilbert heeft de afgelopen dagen vooral veel gezaagd voor de kerstdagen. Kerstbomen en kerststerren zodat deze in de vakantieperiode versierd kunnen worden door de kinderen.
Afgelopen zaterdag stond er nog een voetbalwedstrijd op het programma tussen een lokaal team en Muzungu (de blanke). Hele mooie ervaring, misschien ligt het aan het niveau waarop ik heb geacteerd maar voor zoveel publiek heb ik nooit mogen spelen. Of dat het aan de tempratuur lag of de hoogte waarop de wedstrijd werd gespeeld weet ik niet, maar vermoeiend was het zeker. Ook het gebrek aan conditie zou natuurlijk een reden kunnen zijn bedenk ik me nu. Voor het eerst samen in één elftal mogen spelen met Gilbert en Mark, kortom een hele leuke ervaring. Overigens werd het 4-4, daarbij moet aangetekend worden dat de lokale scheidsrechter niet echt een goede dag had, anders hadden we ook zomaar kunnen winnen.
Zondag werden we uitgenodigd door Lois die 11 jaar werd. Zij woont in een familie unit. Erg bijzonder om hierbij aanwezig te zijn samen voor haar gezongen en onder het genot van zelf gebakken cake en limonade. Dat we waren uitgenodigd kwam waarschijnlijk doordat we vanuit Nederland cadeaus voor haar mee hadden genomen van haar sponsors. Wat het feest overigens niet minder leuk maakte.
De tijd vliegt en we zijn al weer over de helft van ons verblijf hier, we hebben nog genoeg plannen voor de komende dagen dus vervelen doen we ons zeker niet.
Groetjes aan iedereen van ons.
Rob, Mark, Gilbert & Wilma
Vrijdagmiddag mochten we op Outreach. Dit wil zeggen dat er een dokter, verpleegkundige en een laborant de dorpen ingaan voor medische ondersteuning, vragen en voorlichting. De komst is in de dagen voorafgaand al aangekondigd bij de lokale bevolking. De locatie waar dit gebeurt is bijzonder te noemen, op een open plek voor een huis. Er is een plek voor de kinderen, een plek voor voorlichting en er worden plekken gecreëerd waar mensen in privacy op spreekuur kunnen komen. De kinderen worden gewogen, en krijgen vitamine en ontwormtabletten. Voor de volwassenen is er een voorlichting en zoals gezegd een spreekuur. Verder worden er veel bloedtesten gedaan om mensen te testen op H.I.V. Wanneer iemand positief test, wordt deze doorverwezen naar de juiste instanties. De hele middag komen er volwassenen en vooral veel kinderen langs, 107 kinderen, en 43 volwassenen laten zich testen. Wederom maakt de armoede grote indruk op me. Kinderen met enkel en alleen shirtje aan vormen geen uitzondering. Wat ons verder opvalt is dat de mensen geen emotie tonen. Niet wanneer je positief test maar ook niet wanneer je negatief test. Overigens goed om te zien dat de zorg voor mensen zich niet alleen richt op mensen en kinderen binnen compound, maar ook daarbuiten. Men probeert wekelijks op deze manier de dorpen in te gaan, ook worden scholen bezocht om vaccinaties te geven en vitamine uit te delen.
Mark is nog steeds druk doende met zijn project de kast. Doordat de krachtstroom nog niet werkt is het nog steeds voornamelijk handwerk. Het plezier is er echter niet minder om. Zoals ik al vertelde kan hij inmiddels Oegandees zagen, dit houdt in dat je van je afzaagt met de zaag recht naar beneden wijzend. Gilbert heeft de afgelopen dagen vooral veel gezaagd voor de kerstdagen. Kerstbomen en kerststerren zodat deze in de vakantieperiode versierd kunnen worden door de kinderen.
Afgelopen zaterdag stond er nog een voetbalwedstrijd op het programma tussen een lokaal team en Muzungu (de blanke). Hele mooie ervaring, misschien ligt het aan het niveau waarop ik heb geacteerd maar voor zoveel publiek heb ik nooit mogen spelen. Of dat het aan de tempratuur lag of de hoogte waarop de wedstrijd werd gespeeld weet ik niet, maar vermoeiend was het zeker. Ook het gebrek aan conditie zou natuurlijk een reden kunnen zijn bedenk ik me nu. Voor het eerst samen in één elftal mogen spelen met Gilbert en Mark, kortom een hele leuke ervaring. Overigens werd het 4-4, daarbij moet aangetekend worden dat de lokale scheidsrechter niet echt een goede dag had, anders hadden we ook zomaar kunnen winnen.
Zondag werden we uitgenodigd door Lois die 11 jaar werd. Zij woont in een familie unit. Erg bijzonder om hierbij aanwezig te zijn samen voor haar gezongen en onder het genot van zelf gebakken cake en limonade. Dat we waren uitgenodigd kwam waarschijnlijk doordat we vanuit Nederland cadeaus voor haar mee hadden genomen van haar sponsors. Wat het feest overigens niet minder leuk maakte.
De tijd vliegt en we zijn al weer over de helft van ons verblijf hier, we hebben nog genoeg plannen voor de komende dagen dus vervelen doen we ons zeker niet.
Groetjes aan iedereen van ons.
Rob, Mark, Gilbert & Wilma
-
24 November 2014 - 19:51
Marian Van Bavel :
Wilma en de rest van de familie.
Inderdaad weer over de helft, de tijd vliegt daar maar ook hier hoor.
Op het werk alles goed, en onder controle hoor Wilma hoewel...... We je missen........
Heel bijzonder om jullie verhalen te lezen, en ik blijf zeggen dat ik het me niet voor kan stellen.
Jullie zitten in een totaal andere wereld , en ik lees dat het voor jullie allen heel bijzonder is.
Graag hoor ik je verhalen als je weer thuis bent, en kijk ik naar al je foto's en films.
Wilma en familie, nog heel veel werkplezier samen, en ik kijk uit naar het volgende reisverslag.gr, Marian. -
24 November 2014 - 21:23
Olga:
Hoi allemaal,
Mooie verslagen om te lezen. Op de helft, het gaat snel inderdaad. Sprinkhaan?
Je brengt me op een idee, wanneer kom je weer eens dineren?
Groetjes, Olga -
24 November 2014 - 21:41
Ine Welten:
Hoi Wilma, Gilbert,rob en Mark,
Heel mooi om al jullie verhalen te lezen. Echt bijzonder dat jullie dit mee mogen maken.
Voor Wilma en Gilbert leuk dat Rob en Mark bij jullie zijn.
En hoe is het met Matias?
lieve groetjes
Ine en Cees Welten -
24 November 2014 - 21:48
Corrie Warnar:
leuk om van jullie belevenissen te horen Wilma. Zo wordt het realistischer dat jullie echt bij Noah's ark zijn. Groetjes Corrie Warnar. -
26 November 2014 - 16:05
Chantal Neggers-lazeroms:
Heey Wilma, mooi om te zien wat je allemaal meemaakt al is het allemaal zo totaal anders dat het haast niet voor te stellen is voor ons.
Ik hoop dat je nog een hele mooie tijd mag hebben en vooral veel goede dingen kan doen.
Groetjes Chantal. -
26 November 2014 - 16:24
Marion Laane:
Hoi hoi,
Eindelijk heb ik weer even de tijd om jullie verslag te lezen. De laatste keer was met de klas...
Maar verslag, zeg maar gerust verslagen. Wat is er een hoop gebeurt weer en de tijd vliegt ook al voorbij.
Ik ben blij te lezen dat alles goed gaat met/bij jullie. En helemaal super, dat je deze keer je ervaringen kan delen met een boel lieve mensen uit je naaste omgeving.
Ik vond het trouwens wel helemaal leuk om te zien, dat onze slinger op de foto staat.
Groetjes, Marion -
27 November 2014 - 15:46
Jenny Van De Velde:
Dag allemaal,
Niet alleen voor jullie vliegt de tijd, hier gaat het ook snel. Het lijkt me een hele belevenis om dagelijks daar bezig te zijn. Uit jullie verhalen te horen komen alle bijdragen bij de goede mensen terecht. Hoe is het met het babytje is het nog in het ziekenhuis? Ik kijk uit naar je volgend bericht. Groeten Jenny -
27 November 2014 - 20:52
Jantje:
Lieve Wilma, Gilbert, Rob en Mark,
Mooi om jullie verhalen te horen en met jullie belevenissen mee te leven.
Fijn dat jullie daar goed werk kunnen doen en ja het contrast met de mensen en kinderen die niets hebben en hun emotieloze reactie is groot. Fijn dat jullie dat ook samen mogen beleven hoe het leven daar is.
Vanuit een ver Nederland waar de tijd ook snel gaat,lieve groeten voor allemaal en veel sterkte in alles wat jullie doen en bezig houdt.
Jantje -
27 November 2014 - 22:16
Jannie En Ad:
Hoi, lieve luitjes.Lees met grote bewondering wat jullie allemaal doen en meemaken.Speciaal dat jullie dit met elkaar beleven.Een dikke kus van ons .Groetjes Ad en Jannie. -
29 November 2014 - 09:15
Titania:
Wat een prachtige verhalen weer . Wat beleven jullie veel en wat fijn om dat samen te kunnen doen.
Maar vooral ook , wat kunnen jullie weer veel betekenen voor kinderen en team daar. Liefde, muziek, plezier , handen uit de mouwen......en je krijgt het vast allemaal in grote mate terug.
Net over de helft , maar dus nog bijna een helft te gaan!!!!
Liefs van Titania -
29 November 2014 - 15:07
Piet En Gerda Verkouter:
Lieve Wilma Gilbert Mark en Rob,
Wat doen jullie een goed werk daar., en wat fijn voor jullie dat Rob en Mark erbij zijn.
Het is gewoon geweldig wat jullie daar doen!!
Nog even en dan is het weer tijd om naar huis te gaan. Ergens jammer ,denk ik dan, maar ook weer goed om thuis te zijn.
Wij wensen jullie nog een hele goede tijd daar en een goede reis naar huis.
Vele groeten van piet en gerda
-
30 November 2014 - 00:09
Marianne:
hey wilma, Gilbert, Rob en mark
Wat bijzonder allemaal wat jullie met elkaar mogen beleven en delen.
Fijn dat jullie samen zijn ongelooflijk knap hoe jullie dit mooie werk voor elkaar krijgen
inspirerend! Greetz Marianne
-
01 December 2014 - 20:35
Lizette Bakhuys:
Hallo wilma en familie,ja de tijd vliegt ook hier. Fijn om mee te kunnen lezen over jullie belevenissen in een totaal andere wereld en de mooie dingen die jullie daar doen. Heel veel succes met alles daar en blijf gezond. Lieve groeten van lizette -
01 December 2014 - 20:35
Lizette Bakhuys:
Hallo wilma en familie,ja de tijd vliegt ook hier. Fijn om mee te kunnen lezen over jullie belevenissen in een totaal andere wereld en de mooie dingen die jullie daar doen. Heel veel succes met alles daar en blijf gezond. Lieve groeten van lizette
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
